Czy istnieje dusza?

Witam serdecznie wszystkich, którzy jeszcze nie zapomnieli o naszym blogu.
Zamierzam dalej pisać o sprawach trudnych, nieraz obrazoburczych (dla niektórych) – bowiem w myśleniu nie istnieje Jedynie Słuszna Droga tylko próba zrozumienia tego co się dzieje.

O wszystkim decydują nasze osobiste wybory i są one świadome lub nie.
Wszyscy jesteśmy tu na ochotnika i mamy dojrzeć do przejęcia odpowiedzialności za swoje życie. To nie jest łatwa praca bo jakaś część nas nie chce jej. Powiem wprost: nieraz będziemy musieli doświadczyć bólu i trudnych chwil – zanim osiągniemy spokój, poczucie pełni i spełnienia.
Jak powiedział H.D.Thoreau: "Ujrzenie swego prawdziwego Ja jest równie trudne jak patrzenie w tył bez obracania się".

Informacja

Wszystko w naszym życiu jest informacją. Jednak ani one, ani ludzie, ani sytuacje nie pojawiają się przypadkowo. Nie istnieją żadne przypadki losu – pojawiają się tylko pewne drogowskazy, których znaczenia jeszcze nie umiemy zrozumieć.

Czytanie książki, bloga, oglądanie filmu – to posuwanie się kartka po kartce w księdze zycia – aby "zrozumieć” czym jest istnienie na tej planecie.

Jak zostało powiedziane: "Każdy tka dywan swego życia" i wszyscy podlegamy pewnym procesom – bo jesteśmy jednym z tonów w Orkiestrze Wszechświata. Te dźwięki jednak mogą leczyć lub przynieść chorobę.

Na początku chcę Wam przytoczyć przekaz od Nauczycieli Światła. Jest to jeden z wielu tego typu przekazów, dobrze byłoby otwierać się na nie gdyż są to istotne wskazówki i sygnały dla nas.

"Przybywacie na Ziemię aby doświadczać. To jest Wasze zadanie, Tu i Teraz".

Gdy po śmierci Wasze ciała przybywają do domu Ojca – zostają tam jakiś czas. Jednak, z różnych powodów, wiele dusz chce się znowu inkarnować. Wybiera więc miejsce, czas, rodzinę. Gdy macie powrócić na Ziemię – pijecie z rzeki Zapomnienia i stajecie się czystą kartą. Zadania, obrane przez Wasze dusze, są bardzo różne. Gdy jesteście uważnymi obserwatorami - zrozumiecie czy droga, którą obraliście jest tą właściwą. Dlatego nie raz może się zdarzyć, że udaje się Wam w dużej mierze naprawić krzywdy z poprzednich wcieleń. My Nauczyciele mówimy tak: 

Żyjcie w taki sposób, abyście mogli patrzeć w lustro bez uczucia wstydu. 

Zawsze idźcie za głosem serca – bo ono zna Was najlepiej.

Nikt nie może Wam obiecać, że Wasze zadania na Ziemi będą łatwe.
Jeśli jednak czynicie dobro i miłość – to samo dostaniecie w zamian.
Każda podróż kończy się gdy zadanie zostaje wykonane. Czasem jednak potrzeba na nie więcej niż jedno wcielenie. Gdy wchodzicie na drogę rozwoju duchowego i wybieracie świadome życie, podnosicie swój poziom energetyczny i Wasza podróż szybciej dobiegnie końca. Nie musicie wówczas już się inkarnować ale możecie wędrować przez różne światy wskazując drogę oświecenia tym, którzy są na to gotowi.
Ważna uwaga: uświadamiajcie ludziom, że Bóg jest pełen miłości dla każdego i przyjmie do swego domu wszystkich, nie tylko tych, którzy "są tego warci".
Wasza podróż na Ziemię może być wielokrotna i jeśli zrozumiecie przesłanie swojej Duszy, ta podróż zawiedzie Was coraz wyżej – a Wy bądźcie emisariuszami miłości na tej Ziemi.

Czy istnieje Dusza? 

Coś tak nieuchwytnego i trudnego do zdefiniowania?

Tak naprawdę wciąż poszukujemy odpowiedzi na to pytanie. I tylko my sami możemy na nie odpowiedzieć, jeżeli będziemy nieustannie dociekać. Do tego potrzebna jest odwaga, otwartość i nieuleganie doktrynom. Są tu różne punkty widzenia. Dyskusja na ten temat przypomina stwierdzenie rosyjskiego kosmonauty, który wrócił z kosmosu i stwierdził, że Boga nie ma, ponieważ nigdzie go nie zobaczył.

Moje rozważania na powyższy temat nie muszą być Waszymi – choć temat jest intrygujący i wart poznania.
Moje życie było pełne doświadczeń i dusza zawsze stanowiła źródło moich zainteresowań. Dla mnie jest ona niewątpliwie obecna w sercu każdej żywej istoty – jest też źródłem energii utrzymującej całe ciało i to właśnie nazywamy świadomością, w której jest i radość, i ból. Każda dusza reprezentuje swoistą indywidualność – przechodząc z jednego inkarnowanego naszego ciała do drugiego, wędrując tak poprzez dzieciństwo i wzrastając: w dorosłość.
To zjawisko określane jest jako wędrówka dusz. Niestety ta wiedza jest raczej nie znana współczesnym naukowcom. Rozważanie tak subtelnego tematu dla większości jest niepoważne. Podobnie rzecz się ma z wiedzą na temat wpływu układu gwiazd na życie ludzkie. Czytamy, owszem, rózne horoskopy oparte na tej wiedzy, ale czy rozumiemy, że każdy z nas podlega stałej kontroli praw natury, że każda część naszego ciała znajduje się pod wpływem odpowiednich gwiazd i, że to właśnie w wyniku takiego astrologicznego oddziaływania otrzymujemy określone ciało, w którym istniejemy tak długo, jak to jest nam przeznaczone.
Moment narodzin daje nam już ogromną wiedzę o sobie. Na ten temat można (przy chęci) dowiedzieć się z różnych publikacji czy książek. Lecz komu wierzyć i w co wierzyć?
Pisałam, że świadomość jest przejawem duszy i funkcjonuje niezależnie od ciała. Tak naprawdę nie za bardzo do tej pory udało się wyjaśnić naukowcom fenomenu świadomości przy użyciu praw fizycznych, które według nich żądzą wszystkim!
No cóż, zawiedzionych w tej kwestii było wielu uczonych, że zacytuję laureata nagrody Nobla fizyka Nielsa Bohr: "Prawdę mówiąc, w chemii i fizyce, jak dotąd nie mogliśmy natrafić na ślad czegokolwiek, co miałoby jakiś związek ze świadomością. A przecież wiemy, że ona istnieje w każdym z nas. Jeśli jest więc ona częścią rzeczywistości, a nie sposób zastosować do niej praw fizyki, to chyba pora wziąć pod uwagę prawa zupełnie innego rodzaju". Czy dziś coś się zmienia w tej kwestii? Dużą nadzieję pokłada się w fizyce kwantowej – ale to już nie temat na dziś.

Tak więc: czy istnieje dusza? 

Ciągle szukamy odpowiedzi, która by nas zadowoliła. Doświadczanie własnej duszy i rozumienie jej – analizowanie swego życia i lekcji, które dostaliśmy może dać nam sporo wskazówek na ten temat. Przychodząc wielokrotnie na ten świat, to my swoim działaniem kształtujemy świadomość duszy i dlatego podlega ona stałej ewolucji. I od nas zależy czy poprowadzimy swoje życie tak, aby była w nim radość i spełnienie, czy strach i zwątpienie.

Wybory – to słowo klucz, musimy stale pracować nad tym, aby były one świadome, a więc nasze wybory a nie poglądy innych.

Konfrontacja – drugi klucz – jak ma się nasze myślenie i nasze wierzenia w stosunku do innych doktryn. Szukanie własnego rozumienia świata daje nam możliwość życia w prawdzie, którą sami akceptujemy i która nam służy.

Jeśli już zaczynamy choć trochę wierzyć w istnienie duszy – to następne pytanie: gdzie ona się znajduje?
Dawni astrologowie zauważyli związek między duszami różnych osób. Choć wszyscy jesteśmy oddzieleni (gdy chodzi o ciała i myśli) nasze dusze są ze sobą połączone.
Słowo niemieckie: soul lub niemieckie: seele – określające duszę to po polsku znaczy: siła. W innych językach dusza kojarzy się z powietrzem i ma związek z oddychaniem. Co więc to znaczy? Gdy np. często wzdychamy – mówimy: "moja dusza płacze". Gdy coś nam się w życiu nie układa – stajemy się bezsilni i słabi. A na poziomie psychiki? Dusza to umiejętność wybaczania sobie i innym, to współczucie i rozumienie drugiego człowieka.

Tak więc: czy dusza znajduje się w głowie? Nie sądzę – bo tam są nasze myśli, które oczywiście mają wpływ na duszę, ale nie tak mocno jak ona na nie. Serce lub płuca – te miejsca dla Duszy – można by rozważyć.

Kończąc ten trudny temat 

Zadam jeszcze jedno pytanie. Mimo ciągłego rozwoju nauk, i choć nasze życie ulega wydłużeniu, jednak stale mamy problemy ze zdrowiem. Dlaczego tak jest? Czym jest dzisiejsza nauka i dokąd zmierza, tworząc np. sztuczna inteligencję? Kto będzie niedługo rządził tym światem (to takie pytanie na wyrost)?

Odpowiedzi możemy poszukać wówczas, gdy uwolnimy i zmienimy nasze rozumienie, światopogląd i świadomość w kwestii istnienia duszy. Gdy na poziomie umysłu zmienimy tok naszego myślenia w tej kwestii, możemy przyjąć, że to dusza wybiera nasze uwarunkowania, cele życiowe, rodziców i doświadczenia.

Jeśli uda nam się wejść na inny poziom zrozumienia, na poziom idei wyższej świadomości, że nie jesteśmy tylko bytem cielesnym – będziemy mogli zmienić punkt wyjściowy naszych rozważań o duszy.

Tak więc uczmy się siebie, oddychajmy – bo zyskujemy wówczas moc, która pozwoli nam zrozumieć dlaczego i po co przyszliśmy na Ziemię i w rezultacie uwolnić się od przyszłych wcieleń i wiecznej wędrówki dusz!

Pozdrawiam i zapraszam na dalsze moje rozważania
Basia